bir cümle. gerçekten sordum ama. 2006 yılında. başbaşa bir yürüyüşe çıkmışken. köyde. koluna girmiştim. hafifçe eğilip "baba" dedim, "hiç intihar etmeyi düşündün mü?"
cevap vermedi. ben de üstelemedim. epey bir köy yolunda sessizce yürüyüp kolkola eve geldik.
ömrümde sorduğum en zor soruydu. o gün babam "evet" deseydi, belki de o gece kendimi asardım. o gün babam sessiz kaldı. eve geldik. yemek yedik ve sonra camiye gitti.
(bkz: allah insana taşıyamayacağından fazla yük vermezmiş)
ben sormadım sinirli olduğu bi zamanda ağzında kaçırdı arabayı uçurumun kenarına çekip çok düşündüm dedi sonra sustu. ne demek istediğini ozaman tam farkına varamamışım şimdi düşününce lan ne yaparmışım acaba diyorum